روزگاربی مروت

روزگاربی مروت...

حرمت بدار زخم دلم رابه اشک چشم 
که این شبنم به گل نشسته خونبهای عمرمن است 
میراث من  زدنیا ظلم شد به حکم زور 
یکجا سندزدند بردلم همه تاریکی گور
مهرو موم زدند برلب و دلم به حکم سکوت
باهمان کتیبه های خطیی قباعل دور 
این سرگذشت دخترکسیت که به حکم قلم 
آتش گرفت همچوققنوس سوخت دلش چون تنور

فاطمه منصوری ققنوس